بهبود پایداری سیگنال کوچک (دینامیکی) یکی از مهم ترین دغدغه های بهره برداران سیستم قدرت می باشد. در این راستا دو تجهیز بسیار مهم برای رسیدن به این هدف، پایدارساز سیستم قدرت و جبران ساز سری کنترل شده با تریستورمی باشند. علی رغم این که استفاده از این تجهیزات به طور جداگانه می تواند باعث بهبود پایداری سیگنال کوچک شود، ولی استفاده توأمان بدون هماهنگی بین آن ها می تواند اثر معکوسی در پی داشته و باعث ناپایداری سیستم گردد. این مقاله به بررسی و مقایسه به کارگیری کنترل کننده مبتنی بر الگوریتم هوشمند ایمنی بدن انسان و کنترل کننده فازی-عصبی برای کنترل هماهنگ دو تجهیز فوق الذکر برای بهبود پایداری سیگنال کوچک می پردازد. کنترل کننده های فوق الذکر، روی یک سیستم تک ماشینه متصل به شین بی نهایت آزمایش شده و نتایج شبیه سازی، مؤثر بودن هر دو کنترل کننده را برای هماهنگی پایدارساز سیستم قدرت و جبران ساز سری کنترل شده با تریستور نشان می دهد.